Γειά σας και... χαρά σας!

Να είστε πάντα καλά, να χαίρεστε τη ζωή και τα καλά της,
να ξεχνάτε τα στραβά και τα ανάποδα της!
Εδώ, θα δείτε και θα διαβάσετε διάφορα.
Από ποίηση... ας πούμε, έως ποίηση.
Κι αυτό, γιατί όλη μας η ζωή είναι ένα ποίημα καθημερινό,
άλλοτε γλυκό κι άλλοτε πικρό - και μη μου πείτε πως ποτέ
δεν γευτήκατε ένα ποίημα, γιατί δεν έχει γεύση.
Απλά, ποτέ δεν το βάλατε στον ουρανίσκο σας!
Δοκιμάστε και τα ξαναλέμε.
(κάπου θα με ξετρυπώσετε να μου το πείτε)
Ελπίζω, κάτι να αγγίξει το μυαλό, την ψυχή σας,
ή τον ουρανίσκο σας! Αααα... και μην ξεχνάμε αυτά που λέμε
περί... πνευματικής ιδιοκτησίας
।
Σας χαιρετώ...
Στέλιος.

Γι αυτούς, που πετούν!!!

Και ‘γω ιπτάμενος είμαι! Όχι σε αεροπλάνο, πάνω απ’ τα σύννεφα πετάω! (Δηλ. στον κόσμο μου!!!) Καμιά φορά, πετάω και στον ύπνο μου. Βλέπω πως μαζεύω λέει τα πόδια μου, και χράπ δίνω μία και απογειώνομαι! Και βλέπω τον κόσμο όμορφο μ’ ωραία χρώματα (όπως είναι δηλαδή, γιατί ο κόσμος μας, είναι αυτός που έχουμε μες στο μυαλό μας! Ο άλλος o κόσμος, είναι των διπλανών.) Και πάω όπου θέλω και πατώ στη γη όπου διαλέξω. Έτσι. Χωρίς φτερά, χωρίς αεροπλάνο που με πάει όπου θέλει. Μιλάω για την φαντασίωσή σου (το αεροπλάνο!) Στο αεροπλάνο, θα είναι συγκεκριμένη. Κάποιος, ( ο κυβερνήτης ) θα σε πάει κάπου και θα σε αφήσει ( μέχρι εκεί θα ΄χεις πληρώσει! ) Για να σε ξαναγυρίσει, θα ξαναπληρώσεις. Ενώ αν λυγίσεις τα πόδια και τιναχτείς, θα πετάξεις (εσύ έχεις και φτερά ενώ εγώ, όχι)θ’ απογειωθείς κι όπου θέλεις, ας σε βγάλει. Παντού και πουθενά! Πολύ και καθόλου! Χαρά και λύπη! Αγάπη και μίσος! Γέλιο και δάκρυ! Πλούτος και φτώχια!Όχι ενδιάμεσους συμβιβασμούς.