Ο ΜΟΝΤΈΡΝΟΣ ΠΙΝΑΚΑΣ ΤΗΣ ΑΠΟΚΑΛΥΨΗΣ

(Πρώτη παράσταση)
Εγώ εδώ·
με τα χέρια στο τραπεζομάντιλο
με τις λευκές μαργαρίτες στο γαλάζιο φόντο
και τα μάτια να κοιτούν τ’ αρμυρίκι
που βλάστησε και μου κρύβει λίγο απ’ το γιαλό
και λίγο απ’ τ’ απέναντι βουνό.
Αριστερά μου ο Ήλιος δύει και δεξιά μου
κελαηδεί μιά καρδερίνα· - ίσως μόνο για ‘μένα.
Η νύχτα έρχεται σκορπώντας μιά χρυσοκόκκινη
απαλή σιωπή, πριν αναδυθούν στο νερό
τα εκκλησιαστικά όργανα κι αρχίσουν να παίζουν
τη μουσική των αγίων θαλασσινών.


(Δεύτερη παράσταση)
Εσύ εκεί·
με τα χέρια στο πλαστικό τραπεζομάντιλο
πίσω από ένα ποτήρι κι ένα μπουκάλι Johnnie
πλάι στα καλάθια με τα σκονισμένα γαρύφαλλα
και τις χαρτοπετσέτες που για κάποιο λόγο θα πετάξεις.
Με τα μάτια καρφωμένα στον διασκεδαστή
παρ’ ολίγον τραγουδιστή που σου κρύβει
λίγο απ’ το μπουζούκι και λίγο απ’ τον μπουζουξή.
Αριστερά σου το γκαρσόνι σε κοιτά στα μάτια
και δεξιά σου περιμένει η λουλουδού· ίσως για ‘σένα.
Ακριβώς πάνω σου, τα φώτα· φώτα πολλά και δυνατά
που θολώνουν το μυαλό και τυφλώνουν την ψυχή σου.