Άφησέ με σου λέω να κάτσω σε τούτη εδώ τη γωνιά,
μόνο ν’ ακούω τον ήχο των τακουνιών σου,
την ώρα που φεύγεις το πρωί για τη δουλειά.
Μόνο να βλέπω τα φώτα να σβήνουν, όταν πλαγιάζεις.
Να νιώθω τα βλέφαρά σου να κλείνουν.
Δεν κάθομαι σ’ εκείνο το κρύο παγκάκι ξανά.
Ο Ήλιος, δε με γνωρίζει να με ζεστάνει
κι ο αγέρας βοριάς, με παγώνει.
Κάνει πολύ κρύο εκεί έξω σου λέω,
άσε με να κάτσω σε τούτη εδώ τη γωνιά…
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου