Η βροχή, έβρεχε στάλες τα δάκρυα πάνω στη καρέκλα
που ‘ταν ξεχασμένη στην άκρη του πεζοδρομίου.
Πολλοί κουρασμένοι διαβάτες, προσπερνούσαν πλάι της·
Όμως, ούτε ένας δεν σκέφτηκε να κάτσει πάνω της,
να ξαποστάσει· ώσπου… την πήρε το αυτοκίνητο του δήμου.
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου