Πέμπτη, Σεπτεμβρίου 20, 2007

ΠΑΝΤΟΤΙΝΗ ΑΥΓΗ

Όταν νυχτώνει, κάπου ξημερώνει.
Δώσ’ μου δυό φτερά στην πλάτη Θεέ μου
να πετώ παντοτινά κοντά στο χάραμα.


.
ΔΕΚΑΤΡΕΙΣ ΣΥΝΩΜΟΤΕΣ

Στον πίνακα πάνω απ’ το προσκεφάλι σου,
γύρω στο στενόμακρο τραπέζι
δώδεκα μικροί φτερωτοί έρωτες κι ένας ενήλικας
τρώνε επτάζυμο ψωμί, πίνουν κόκκινο κρασί.
Όμως, να ξέρεις· - δεν είναι ο μυστικός δείπνος.
Είναι μιά συνομωσία.

Δεν υπάρχουν σχόλια: