Πέμπτη, Σεπτεμβρίου 20, 2007

ΜΙΑ ΦΩΛΙΑ

Σαν έμπαινες,
αντίκριζες πλάι στο ζεστό αχυρένιο στρώμα
το πέτρινο τραπέζι στρωμένο, χλωρό ακόμη
χαμομήλι, τσάι βουνού και μέντα.
Το άρωμα της γυναίκας ανακατεμένο
με το άρωμα των βοτάνων, δημιουργούσε
τη μεθυστικότερη μυρωδιά ευτυχίας.
Όταν η γυναίκα έφυγε, δεν έμεινε παρά
μιά σκοτεινή τρύπα στον τοίχο.

Δεν υπάρχουν σχόλια: